Tijdens de (helaas afgelopen) kerst- en nieuwjaarsperiode doen we niet veel anders dan de meeste mensen: iets te vaak én vooral te veel eten, haha. Zoals ieder jaar worden we bij zowel mijn als Elke’s ouders uitgenodigd op respectievelijk kerstavond en kerstmis. Al kan dat soms wel eens switchen. Op nieuwjaarsdag gaan we dan weer op restaurant, waarbij Elke’s bompa de – niet zelden gepeperde – rekening betaald.

We zijn behoorlijke bofkonten ja 🙂

Waar we ook mee boffen, is dat er op zulke dagen ook goed voor onze vegan maagjes gezorgd wordt. In al die jaren zijn onze kokende familieleden er behoorlijk bedreven in geraakt. Soms brengen we natuurlijk zelf ook wel eens een gang van het menu mee. Dat lijkt ons wel zo logisch en we doen dat vanzelfsprekend met plezier.

Wie mij bijvoorbeeld een beetje kent, weet immers dat koken m’n lust en m’n leven is. Zo stelde mijn moeder het op prijs als wij de hapjes voor onze rekening namen en vroeg Elke’s mama ons om vegan kaaskroketjes voor onszelf te voorzien. Te gek, doen we!

Eén van de hapjes voor kerstdag: toastjes met ‘cream cheese’ en ‘vegan zalm van worteltjes’. Een hit!

Ook als we niets aan het menu hoeven bij te dragen, maken we wel weer iets dat als cadeautje kan dienen. Zoals bijvoorbeeld dit potje vegan advocaat (uit ons kookboek No Milky Way trouwens) voor Elke’s bomma. Inclusief een heel gelukkig ogend (logisch, want advocaat zonder ei) en fluffy kuikentje!

Huisgemaakte vegan advocaat met ‘happy chicken’

Ook het uit eten gaan op nieuwjaarsdag is tegenwoordig zelden nog een probleem. Zelfs in dit prille 2018 durf ik te stellen dat de bereidheid van restaurants om een vegan menu in elkaar te flansen er flink op vooruit is gegaan. Kregen we vroeger nog wel eens soep met room of een hapje met kaas voorgeschoteld, tegenwoordig schotelen de meeste restaurants ons echt wel een heerlijke 100% plantaardig maaltijd voor. Een hele opluchting en wel zo relaxt. Voor zowel onszelf als onze familieleden.

Improviseren met oudjaar

Anyway, de enige dag in de feestperiode dat we zelf voor ons eten moeten instaan is dus oudjaar. Een dag + avond die wij sowieso het liefst met z’n tweetjes thuis doorbrengen. Wellicht worden we oud (nou ja) maar het bijpassende feestgedruis is sowieso niet aan ons besteed. Meestal kook ik die dag een niet al te uitgebreide doch feestelijke maaltijd, smullen Elke en ik die ‘s avonds lekker op en ploffen we daarna met onze Snoopy in ons echtelijke bankstel. Saai? You bet ya! Maar we genieten er wel van 🙂

Toch was er dit jaar 1 dingetje he-le-maal anders…ik had bij wijze van uitzondering namelijk géén zin om zelf te koken. Net omdat ik hele godganse jaar bijna niets anders doe wellicht 😉

Maar waar halen we dan een vegan ‘instant maaltijd’?

Vegan afhaalmenu bij De Levensboom

Immers, voor de omnivoren onder ons is het geen probleem om ergens een kant-en-klaar feestmenu te scoren. Veel supermarkten bieden bijvoorbeeld afhaalmenu’s voor kerst en oudjaar aan die je vooraf besteld en enkel nog moet afhalen en opwarmen. Vaak zijn er wel al veggie versies van zulke feestmenu’s maar vegan…dat is nog wat te vroeg helaas. Vlakbij hoeven we het dus niet te zoeken.

Gelukkig is er dan De Levensboom: een vegan restaurant in het Limburgse Hasselt (voor ons een kleine 20 minuutjes rijden) die tot onze grote vreugde zowel met kerst als oudjaar een afhaalmenu aanboden. En aangezien dat menu ook nog eens gigantisch lekker klonk, hebben wij er dan ook niet lang over na moeten nadenken: bestellen die handel!

Ook al omdat Hans en Tine van De Levensboom gewoon hele aardige mensen zijn.

Ik kan je vertellen dat we er bijzonder van genoten hebben. Zowel van het heerlijke 4 gangen menu als de belachelijk kleine hoeveelheid afwas achteraf, haha. Op de foto’s kan je zien waar we zoal van genoten hebben.

Het voorgerecht: Groentesushi met winters slaatje

Tussengerecht: Soep van rode biet

Een ander voordeel van zo’n afhaalmenu is dat je het makkelijk kan opwarmen. Je vraagt je in eerste instantie af of je niet alsnog tig potjes en pannetjes gaat nodig hebben maar dat valt echt reuze mee. Natuurlijk is het menu ook slim opgebouwd. Sushi eet je immers koud en de (meeste) garnituren bij het hoofdgerecht zijn eveneens koud op te dienen. Wel zo handig.

Op de 1 of andere manier zien de gerechten er ook feestelijk uit op je bord. Neem de soep als voorbeeld: als je de pot ziet, denk je automatisch ‘tja, rode soep…misschien kan die wel een takje dille of bieslook gebruiken’. Zodra je ze echter uitschept, vormen de stukjes biet echter een ‘hoopje’ en ziet het er alsnog meteen goed uit.

Toeval of meesterlijk uitgedacht? Ik moest er maar eens naar informeren 😉

Hoe dan ook: uiteindelijk heb ik 1 pan nodig gehad voor het opwarmen van de soep (niets tegen microgolfovens maar je gaat zo’n menu natuurlijk ook weer moedwillig verkrachten haha), 1 koekenpan voor zowel het witloof als de zoete aardappelcasserole en tot slot de friteuse voor het bakken van de black bean burgertjes. Die laatsten konden even ook in de pan maar het resultaat zou – naar advies van Hans – gefrituurd beter zijn. Tips die ik niet in de wind sla 😉

En jawel: ze smaakten fantastisch!

Hoofdgerecht: Casserole van zoete aardappel, black bean burger, zoet knolselderslaatje, mangopickle, couscous van bloemkool

Voor het dessert hoefde je al helemaal geen moeite te doen. Deze goddelijke stukken vegan cheesecake zagen er sowieso geweldig uit. Er was een chocoladesaus meegeleverd om er warm bij te serveren. Daarvoor hebben we dan wel een keer de microgolfoven ingeschakeld. Op de allerlaagste stand uiteraard.

Elke zegt trouwens nooit nee tegen chocolade maar zelf vond ik de saus eigenlijk overbodig. De cheesecake was ook zonder die extra heerlijk.

Dessert: Cheesecake met peer, chocolade, vanille

Uiteindelijk hadden we dus een erg geslaagd en makkelijk feestmaal. We hebben er echt intens van genoten. Als we echter al 1 ‘nadeel’ mogen opnoemen over onze afhaalmaaltijd, dan was dat het onchristelijk vroege uur dat we de boel in Hasselt moesten afhalen. Of in elk geval een ‘vroeg uur’ voor mensen die – zoals wij – zelden vóór 2 uur ‘s nachts in hun bed kruipen haha! We werden namelijk tussen 1o en 11uoo verwacht.

Ja, we zijn avondmensen 😉

Hoe dan ook: als we dan toch ‘vroeg’ moesten opstaan om ons menu in Hasselt af te halen, dan ook maar wat langer in de stad rondslenteren, dachten wij zo. Niet dat er die dag zoveel te beleven was in de Limburgse straten (misschien sliep iedereen nog…tsss ;)) maar we grijpen elke gelegenheid aan om eens een nieuwe lunchplek te gaan testen.

Als ik het zo overlees, doen we niet veel anders dan slapen of eten haha…doch dit terzijde.

Frans brood en handtekeningen?

Nu zijn er in Hasselt zeker wel eetgelegenheden waar je ‘iets vegans’ op de kop kan tikken. Het bleek echter dat de voor ons al bekende locaties die dag (zondag en oudjaar) allemaal gesloten waren. Dáár hadden we weer even niet bij stilgestaan :-/

In tegenstelling tot mijn gsm met +/- 7 meter lange antenne en kiesschijf, heeft Elke tegenwoordig gelukkig een iPhone. En sinds men ook in het Limburgse over internet kan beschikken (hier ga ik klappen voor krijgen ;)), is een alternatief dus makkelijk gevonden. Elke’s alziende oog viel daarbij op ‘Le Pain Quotidien’: een keten van ontbijt- en lunchgelegenheden (met focus op biologische producten en – hence the name – brood) die we weliswaar van naam kenden maar die we nooit eerder bezocht hadden.

Aangezien zij wel de hele dag geopend waren, moest dat er dus maar eens van komen. En daar hebben we zeker geen spijt van gehad.

Zoals je op de foto kan zien…nog niet helemaal wakker 😉

Vooropgesteld: Le Pain Quotidien is niet per definitie veganistisch of zelfs maar vegetarisch. Máár…ze hebben wel een aantal vegan lunch-opties die stuk voor stuk zeer lekker klinken. We hebben ons bij dit bezoek beperkt tot een dampende kop soep (je moet tijdens de feestdagen niet altijd overdrijven ;)), maar die was alvast heel erg lekker. De bijgevoegde broodjes vanzelfsprekend ook.

De andere opties op de kaart gaan we in de toekomst dus ook zeker nog uitproberen. Ook al omdat het een heel mooie zaak met vriendelijk personeel is. Een regelrechte meevaller.

Ook nog slaperig maar sowieso een schoonheid 😉

Oh ja, dat we halverwege onze soep ook nog onze handtekeningen mochten zetten in ons eigen boek (dankjewel voor je aankoop Christophe!!!) heeft aan de positieve ervaring vast ook bijgedragen ;-).

Aldus: op naar de eerste maaltijd van 2018!

Onze maaltijd op nieuwjaarsdag

Zoals ik al eerder zei: ieder jaar trakteren Elke’s grootouders ons (‘kinderen’ en ‘kleinkinderen’) op een uitgebreid feestmaal. We zijn de afgelopen jaren dus bij een behoorlijk aantal restaurants in onze omgeving over de vloer geweest. En zoals ik ook al eerder zei: slechts zelden is voor ons tegengevallen.

Nu is het wel zo dat er op nieuwjaarsdag sowieso niet bijster veel restaurants geopend zijn. Het kan ook zomaar gebeuren dat een restaurant waar we voordien met nieuwjaar getafeld hadden, het daaropvolgende jaar anders beslist. Logisch, want zoveel animo is er niet op nieuwjaarsdag zelf.

Het gevolg daarvan is dat we af en toe al eens naar een alternatief moeten uitkijken. Iets dat met een stel vegans en veggies in de familie altijd wel een beetje spannend is. Natuurlijk doen we vooraf dan wel een belletje maar het is altijd afwachten hoe de eigenaar/chef-kok ons verzoek opneemt. Is hij of zij bereid wat creatiever met de groentelade om te springen of krijgen we simpelweg een ‘njet’ 😉

Dat laatste (een weliswaar vriendelijk uitgesproken: ‘gaan jullie maar ergens anders sla en tomaten knagen’) is gelukkig schaars. In al die jaren is het ons feitelijk slechts 1 keer overkomen dat een restaurant simpelweg ‘doen we niet’ tegen ons zei. Er waren zeker nog meer weigeringen maar die hadden dan te maken met het feit dat er 1 vast menu was, er die dag 60 plekken gereserveerd waren én de hele zwik door 2 man personeel moest voorbereid en gemaakt worden!

Ik heb natuurlijk zelf een pop-up restaurant uitgebaat en ik kan je verzekeren…dat is gekkenwerk. Zelf had ik al 2 man personeel nodig om het voor 20 man klaar te spelen haha! Kortom: voor zulke excuses heb ik alle begrip.

Onze eerste (spicy) maaltijd van 2018

Maar genoeg afgedwaald: ook dit jaar moesten we weer uitkijken naar een alternatief. Uiteindelijk kwamen we terecht bij de ‘Kiewithoeve‘, een restaurant/brasserie in het vlakbij gelegen Engsbergen. Aan de telefoon kregen we namelijk de allervriendelijkste eigenares die ons met alle plezier een aangepast vegan menu zou voorschotelen. En dat deed ze!

Van het aperitiefhapje en de soep tot het hoofdgerecht en het dessert was het voor ons echt genieten geblazen. We hebben niet overal foto’s van (soms moeten we ook maar eens gewoon onze maaltijd opeten i.p.v. de fotograaf uit te hangen ;)), maar op de foto bovenaan in elk geval het hoofdgerecht (een ‘very spicy’ maar niettemin zalige groentecurry) en het – mede door de pikante curry – erg goed uitgekozen dessert: citroensorbet met meloen en munt.

Zoals het spreekwoord zegt: ‘alsof een engel op je tong pist’. Niet dat die uitspraak ons smakelijk lijkt, maar bon…we geloven het best 😉

Het moge duidelijk zijn: deze 2 dagen hebben we effectief niet veel anders gedaan dan gegeten. Behalve slapen dan. In dat kader willen we je ook nog graag een foto meegeven van onze Snoopy in zijn kersverse kerstcadeautje. Vraag ons niet waar z’n hoofd en staart zich precies bevinden 😉

Na deze relaxte en terechte afsluiter: oud- en nieuwjaar waren voor ons gezinnetje meer dan geslaagd. We kijken nu al uit naar de volgende feestperiode!

Ook toffe (vegan) feestdagen gehad? Zelf gekookt of afhaalmenu gescoord? Deel het hier onderaan het artikel.