Vegetarische wormburgers – over contradicties gesproken

“Voedingfabrikant Damhert brengt wormburgers op de markt”

Met krantenkoppen als deze kun je er vergif op innemen dat de gemiddelde veggie en/of vegan op slag allert is. Ik dus ook.

Het moest er natuurlijk van komen. Er wordt immers al jaren verkondigd dat insecten het voedsel van de toekomst zijn. Wij westerlingen reageren natuurlijk met gemengde gevoelens op zo’n mededeling want wormen, kevers en larven…die staan hier bepaald niet standaard op de menukaart! En voor zover ik kan inschatten zit daar ook niemand – de vleeseter net zo min als de planteneter – echt op te wachten.

Maar goed, voor hetzelfde geld vergis ik me en is het een heus ‘wormhole’ in de markt!

Monty Python

Een wormburger ‘vegetarisch’ noemen is daarentegen even absurd als de gemiddelde Monty Phyton sketch. Een worm is namelijk zichtbaar in staat om van punt A naar B te kruipen en te reageren op prikkels. Kortom; it’s an animal! Geen vegetariër of veganist die het in z’n hoofd zal halen hier een hap van te nemen, toch?

Het risico om zoiets op de markt te brengen riskeer je natuurlijk niet elke dag. Daar zit dus wellicht een theorie achter van het soort dat niet te weerleggen valt. En jawel; die theorie is er…maar wel voorzien van haken en ogen.

Insecten en puppies

De theorie is dat er legio insecten rondkruipen en rondvliegen, deze makkelijk en goedkoop te kweken zijn en ze bovendien een ware schat aan voedingsstoffen bevatten.En inderdaad; dat klopt. Verder moeten we ook gewoon eerlijk zijn; het heengaan van een insectleven…daar bekommert zelfs de gemiddelde veganist zich niet eens om. Begrijp me goed; ik ben zelf van het type dat letterlijk nimmer een vlieg of wesp zal doodslaan. Evenmin zal ik spinnen vertrappelen, al hebben ze de afmeting van een labradorpup en moet ik, als gevolg van de schok, schoon ondergoed uit de kast trekken.

Wel weet ik dat mijn ruim bemeten voetzolen bij elke stap door de tuin een ware holocaust veroorzaken in de haast onzichtbare insectenwereld. Helemaal wanneer ik ook nog eens een schop in de grond ga liggen duwen. Lang verhaal kort; we vermoorden vrijwel dagelijks honderden insecten, of we dat nou willen of niet. Maar of ik daar ’s nachts slecht van slaap? Nou… nee.

Einde logica

Helaas stopt de logica daar en wordt ook deze ‘briljante’ hap weer geproduceerd vanuit de gedachte; ‘we moeten toch op één of andere manier dat vlees kunnen vervangen’.

En jawel, ik werk zelf nog regelmatig met smaak een seitancrocuette of een schijfje vegan salami naar binnen uit een bizar gevoel van nostalgie. Alleen…daar komt effectief geen dier aan te pas en ook die ‘vleesvervangers‘ hebben we natuurlijk niet écht nodig.

Conclusie: gewoon lekker groenten (of bijvoorbeeld een broccoliburger) blijven eten en de wormen behouden voor hun natuurlijke predators zoals egels en vogels. Als de mens zich ook nog eens met die voedselketen gaat bemoeien is het hek toch helemaal van de dam?!

Toekomstige krantenkoppen als het toch zover komt:

“Aantal ontwormingen per gezin blijft stijgen”

 “Gaia stelt: ook wormen hebben burgerrechten!”

“Vissers reageren ontstemd: te duur om een hele burger aan de haak te hangen.”

Wat denk jij?

Wat is jouw mening over dit hele culinaire wormenverhaal?