Een opvangcentrum voor verwaarloosde en/of uit de vleesindustrie geredde dieren? Nota bene in onze spreekwoordelijke achtertuin? We vielen volkomen uit de lucht toen we daarvan hoorden.

Geen beste prestatie voor een stel vegan bloggers uit de omgeving 😉

Inhoud toon

Forrest and Friends – Animal Sancturary

Hoe dan ook: we hoorden toevallig over het dierenopvangcentrum Forrest and Friends dankzij een al even toevallig contact (over ons boek No Milky Way) met dierenrechtenorganisatie Bite Back. Bleek er bovendien ook nog een 2-daagse opendeurdag op til te staan! En dat – zoals gezegd – nog vlakbij onze voordeur ook. In de Diestse deelgemeente Kaggevine om precies te zijn.

Dat hebben we dan maar meteen in onze agenda gezet 🙂

Inmiddels hebben we Forrest and Friends dus bezocht (op zaterdag 24 maart 2018) en tja…topdagje gehad natuurlijk. In eerste instantie dankzij de ontzettend lieve dieren maar zeker ook vanwege de ontvangst en de sfeer die er heerste. Om over het zonnige weer en de aanwezigheid van de foodtruck Loving Hut Express nog maar te zwijgen 😉

Tot onze niet geringe verrassing blijken we Dimitri en Sofie, de bezielers van Forrest and Friends, trouwens nog te kennen ook. Toen we nog een webshop hadden kwamen zij bij ons namelijk regelmatig hun aankopen ophalen.

It’s a small vegan world after all 🙂

Anyway: een verslag + sfeerbeelden (lees: véél aaitjes en knuffels met de dieren) van die geweldige dag willen we je bij deze uiteraard niet onthouden. Alsook wat meer info over wat Forrest and Friends precies doet. En nog graag wil doen.

But first things first…

Forrest is géén schrijffout

Yep, we zullen de laatsten zijn om te ontkennen dat we wel eens een spelfout maken. In het geval van “Forrest” in Forrest and Friends is dat nu eens niet het geval. Het gaat hier namelijk niet om de Engelse vertaling van ‘bos’ (‘forest’ met 1 ‘r’ dus), maar over het– op moment van schrijven net 1 jaar geworden – hondje van Dimitri en Sofie.

Aldus: Forrest and Friends. Got him? 🙂

Net als de vele andere dieren in de opvang heeft Forrest zelf trouwens ook een bewogen verhaal achter zich. Zo is hij 1 van de 2 pups van mamma Niki, een teefje dat gered werd van één of andere broodfokker en sindsdien met liefde word opgevangen door Dimitri en Sofie. De tweede pup overleed helaas 1 dag na de geboorte. Maar Forrest overleefde!

Minder goed nieuws kwam er echter na een aantal weken. Forrest’s voorpootjes begonnen scheef te staan en hij kreeg moeite met lopen. Een bezoek aan de dierenarts bracht aan het licht dat het om ‘zeer erge beiderzijdse elleboogdysplasie’ ging. Geen idee wat dat precies is…maar alleszins geen diagnose die je wil horen :-/

Het gevolg daarvan was dat Forrest op korte tijd 4 operaties onderging (kan je nagaan voor een hondje van nog geen maand oud?) en uiteindelijk alsnog besloten moest worden om zijn voorpootjes te amputeren.

Mocht je van dit verhaal semi-depressief geworden zijn, dan is daar overigens geen enkele reden toe. Al helemaal niet als het van Forrest zelf afhangt. Die kan zich– na een weliswaar lange revalidatie – inmiddels prima redden! Hij richt zich simpelweg op op z’n achterpootjes, kruipt en huppelt gezwind in het rond en ziet er allesbehalve neerslachtig uit. Integendeel eigenlijk.

Bekijk de video zelf maar!

Het is moeilijk, zo niet onmogelijk, om niet meteen verliefd op ‘m te worden hé? Geldt voor alle andere dieren eigenlijk 🙂

Om helemaal duidelijk te maken hoe goed Forrest zich kan redden: om te plassen gaat ie ‘gewoon’ op z’n achterpoten staan en doet dan netjes z’n behoefte. Net zoals het mannelijke deel van de menselijke bevolking in een urinoir (of tegen een boom ja) zou doen.

En zoals een aanwezige Bite Back-mederwerker daarbij opmerkte: “zonder handen zou ik het zelf zo niet kunnen” 😉

Over Forrest and Friends, het terrein en de bewoners

Nu je het verhaal achter Forrest kent, gaan we over naar zijn vriendjes. Wie zijn de andere bewoners van Forrest and Friends en hoe/waar wonen ze?

Om met het laatste te beginnen: de smalle straat met rijhuizen waaraan Forrest and Friends gelegen is, doet in niets vermoeden dat zich hier een opvangcentrum bevindt. Al is het gebouw zelf weliswaar een boerderij, je mond valt na binnenkomst toch een beetje open als je de velden erachter ziet.

Volgens Dimitri en Sofie is op dit moment 1,65 hectare weidegrond in gebruik maar is er de mogelijkheid om daar nog 9,27 hectare aan toe te voegen. Dat is ook noodzakelijk aangezien de huidige weidegrond ook al behoorlijk volzet is. Op moment van schrijven is Forrest and Friends dus ook niet in staat om nog extra dieren op te vangen. Voorlopig dan.

Wat de bewoners betreft: die zijn erg divers en het zijn er inderdaad véél. Gaande van duiven, kippen, geiten en schapen tot varkens, hangbuikvarkens en pony’s. Allemaal gered van een gewisse dood omdat ze ‘niet langer gewenst waren als huisdier’, danwel ‘geen nut meer hadden en zouden geslacht worden’.

Baby cadeau?

Dat ‘ongewenste’ zie je trouwens vooral bij pony’s en hangbuikvarkentjes. Sommige soorten mensen (ik vind even geen toepasselijkere omschrijving) kopen die namelijk vaak als huisdier…om er vervolgens achter te komen dat ze zich helemaal geen raad weten met zo’n beestje. Laat staan dat ze beseffen waar het dier nood aan heeft qua voedsel, verzorging en ruimte. Dus zodra die pony’s of varkentjes het babystadium verlaten, hoeft men ze vaak niet meer.

Gewoon…just like that :-/

Zo mogelijk nog erger is dat vooral baby hangbuikvarkentjes vaak ‘cadeau’ worden gegeven. Niet zelden als ‘grap’ naar de ontvanger(s) toe. Bij huwelijksfeesten of zo.

Alsof je ook even een baby in iemands nietsvermoedende handen duwt en iets zegt als: ‘succes ermee’ of ‘dit leek ons wel lachen geblazen’.

Kun je het je voorstellen?

Wij niet.

Dieren in dergelijke situaties kunnen dan gelukkig terecht bij een Animal Sanctuary als Forrest and Friends of andere gelijkaardige initiatieven. Er kunnen alleen nooit genoeg opvangcentra zijn…en er zijn er helaas nog steeds te weinig.

Wat ook niet zo gek is als je bedenkt hoeveel tijd, energie en sloten geld zo’n onderneming kost. Zonder daar ook maar iets voor terug te krijgen.

Behalve enorm veel dierenliefde dan 🙂

No Milky Way 2 - vegan lunch

Ben jij de saaie boterhammen ook zo beu? Check dan zeker ons boek met heerlijke lunchrecepten (warm en koud).

Perfecte tweedaagse

Hoe dan ook: zoals ik al zei was het op zaterdag 24 maart 2018 dus prachtig weer. De tweedaagse opendeurdag van Forrest and Friends had het wat dat betreft niet beter kunnen treffen. Zo mochten ze diezelfde zaterdag dan ook tussen de 600 en 700 bezoekers verwelkomen!

Bij binnenkomst op de prachtige boerderij troffen we meteen al standjes aan van EVA, het al eerder vermelde Bite Back en veganismevereniging BE Vegan. Alsook (en buitengewoon logisch) een stand van Forrest and Friends zelf.

Inclusief de nobele aanwezigheid van de naamgever 🙂

Waar je vervolgens naartoe moest, liet zich verder niet moeilijk raden. Je kon immers gewoon op het geluid van kakelende kippetjes, koerende duifjes en knorrende varkentjes afgaan. Aangevuld met nog vele andere dierengeluiden.

De beschikbare grond achter de boerderij kwam ons dus voor als zijnde erg groot maar inderdaad…de verschillende weiden bleken al ruim volzet. Hoewel de gemiddelde varkens- of kippenboer vast een andere definitie van ‘volzet’ heeft en waarschijnlijk iets zal denken in de trant van: ‘oh, er kunnen hier toch nog zo’n 10.000 bij!’.

Maar ja…vee- en pluimveehandelaars zijn dan ook niet bijster begaan met de ruimte die dieren écht nodig hebben hé? Hier kunnen ze tenminste naar behoren scharrelen, huppelen, ploeteren en rennen.

Knuffelen als eye-opener

Hoe dan ook: zodra we de eerste weide betraden zit je middenin de fun! In ‘no time’ ben je omsingelt door kleine, grote én reusachtige varkens, rennende pony’s (check de video), geitjes en schapen. Al dan niet vergezeld door een horde enthousiaste kippetjes. Sommigen zijn logischerwijs wat schuchter terwijl andere dieren je meteen zelf even komen begroeten. Hetzij voor een aai over hun bol of – zoals Elke meemaakte – om hun modderige varkensneus (introfoto) aan je broek af te vegen haha! Prachtig.

Het volgende mag trouwens wat raar klinken maar eerlijk gezegd hebben wijzelf – afgezien van ons hondje Snoopy dan – niet zo heel erg veel ervaring met dieren. Zo had ik persoonlijk bijvoorbeeld nog nooit een geit of varken geaaid! Elke begaf zich tijdens haar jeugd weliswaar nog tussen de koeien toen die nog op een weide naast haar ouderlijk huis graasden, maar ook dat is dus al even geleden. Het doet je weer eens beseffen dat de gemiddelde mens nog erg weinig écht contact met dieren maakt.

En dat het één en ander wellicht anders zou zijn als dat wél vaker gebeurde.

Dat kan toch haast niet anders?

Waar ik bij deze in ieder geval ben achtergekomen, is dat het ontzettend goed voelt. Hoe meer tijd je met hen doorbrengt, hoe absurder het weer lijkt dat wij mensen deze volstrekt onschuldige wezens nog steeds doden en opeten. Voor maaltijden die we niet eens écht nodig hebben.

Kortom: eet je nog vlees? Bezoek een dierenopvang! Het kan haast niet anders of je gaat je dit alles ineens door een heel ander bril zien. Hopelijk althans.

Een steentje bijdragen?

Wat je ook gaat overdenken als je zopas een paar uur ‘diertjes knuffelen’ achter de rug hebt en – gewapend met een vegan wrap van de Loving Hut Express – de weiden overziet, is het volgende: “hoe kan ik er voor zorgen dat een opvangcentrum als dit kan blijven bestaan?”.

Zoals gezegd is het runnen van zo’n opvang immers bepaald geen luxueuze job. Als je – zoals Dimitri en Sofie – bij je geboorte niet in de ketel met dierenliefde gevallen bent, zou je het niet eens in je hoofd halen om met iets dergelijks te beginnen. Het is liefdadigheidswerk…niks meer en al helemaal niks minder. En dat kost voornamelijk geld. Geld voor voer, huisvesting en verzorging en algehele medische onkosten. En het is zeker niet zo dat de overheid royaal is met steun voor zulke initiatieven.

Gelukkig zijn er opties genoeg om daar zelf iets aan te kunnen bijdragen. En nee…je hoeft heus geen Bill Gates te zijn om het te kunnen betalen 😉

Zo kan je bijvoorbeeld al toffe merchandiseartikelen zoals draagtassen of t-shirts kopen. En lid worden van Forrest and Friends kan ook al vanaf 10 euro per jaar. Waarbij je dan (indien gewenst) middels een halfjaarlijkse nieuwsbrief op de hoogte wordt gehouden van het reilen en zeilen in de opvang.

Je aanmelden als lid van Forrest and Friends kan via dit formulier >>

Een andere – en nog veel leukere – optie is ‘Meter of Peter’ worden van 1 van de dieren. Wat wij bij deze dan ook hebben gedaan voor één van de hangbuikzwijntjes. Haar naam is Jenny en…hier is ze:

Een schatje hé? 🙂

Concreet betekent ons meter- en peterschap dat we bijdragen aan de kosten voor Jenny’s voer en algemene verzorging. Zijnde een schamele 7 euro per maand! Een bedrag waar vast niet eens alles mee gedekt is…maar het kan wel helpen. En alsof het niet mooier kan, mogen we Jenny ook nog eens bezoeken zo vaak we maar willen!

Wil je ook zo’n peter-en meterschap overwegen, dan kan je dit op hetzelfde formulier vermelden. Forrest and Friends neemt dan even contact met je op. Oh ja, je kan je hart alvast voorverwarmen op hun Facebookpagina trouwens 🙂

Ben jij al Meter of Peter van één van de dieren? Laat dan zeker even een berichtje achter. En de naam van je oogappel natuurlijk 🙂